Pieszy szlak solankowy
Wytyczony przez Urząd Gminy w Lubeni, wiosną 2012 r., szlak turystyczno-rekreacyjny przeznaczony jest dla miłośników pieszych wędrówek. Przebiega od centrum Sołonki, przez charakterystyczne dla krajobrazu wioski wzniesienia (do 380 m n.p.m.) pola, lasy i łąki, prowadząc bezpośrednio do źródeł solankowych i źródlanych wód pitnych znajdujących się w przysiółku Podlas. Powietrze wzdłuż traktu, nasycone pożytecznymi dla ludzkiego zdrowia związkami jodu i nieskażonym przez cywilizację tlenem o wyjątkowej czystości i wartości leczniczej, sprawia, że występuje tu specyficzny mikroklimat o charakterze uzdrowiskowym.
Dodatkowym walorem trasy jest jej przyrodniczy i krajoznawczo-kulturowy charakter. Wiedzie ona bowiem przez tereny tzw. Mezoregionu Pogórza Dynowsko-Strzyżowskiego, o intensywnych procesach osuwiskowo-złaziskowych, co powoduje występowanie licznych, naturalnych rozpadlin, wąwozów i uroczysk porośniętych bogato roślinnością różnego typu i gatunku. Spotykamy tu wyjątkowe, chronione gatunki roślin górskich, takich jak: lilia złotogłów, podkolan biały (storczyk), barwinek pospolity i bluszcz pospolity, a także inne okazy podkarpackiej flory: czyściec leśny, ziarnopłon wiosenny, czartawę pospolitą, śledziennicę skrętolistną, gwiazdnicę wielokwiatową, przytulię Schultesa i groszek wiosenny, tworzące w konsekwencji barwną mozaikę świata roślinnego. Wzbogaca go niewątpliwie buczyna karpacka w formie podgórskiej, a fragmentami nawet reglowej (typowo górskiej). Przez skraj buczyny prowadzi końcowy odcinek szlaku nazywany przez miejscową ludność "Badunią" (wąwóz, jar).
Świat zwierzęcy reprezentują gatunki zasiedlające ten teren od tysięcy lat. Spotkać tu możemy jelenia europejskiego, dzika, lisa i sarnę, zająca szaraka, kunę leśną, borsuka, a w głębi sołońskiego lasu rysia, puchacza i dzięcioła syryjskiego, które są przedstawicielami ściśle chronionego gatunku pontyjskiego. Spośród ptactwa gromadnie występują: zimorodek, muchołówka białoszyja, kobczyk, żołna, jarząbek, dzięcioł trójpalczasty, drozd obrożny i przedstawiciele innych, popularnych gatunków ptaków. Na terenach wzdłuż szlaku żyją gromadnie zwierzęta typowo górskie, np.: salamandra plamista, kumak górski, traszka karpacka, żmija zygzakowata i rzekotka zielona. Niezwykłe bogactwo fauny potwierdza fakt, że świat zwierzęcy reprezentują tutaj aż 223 gatunki kręgowców przechodzących naturalny rozród (spośród 434 występujących w Polsce).
Atrakcyjność szlaku wyznaczają również aspekty miejscowej historii i kultury. Na trasie spotykamy tradycyjne, wiejskie kapliczki wotywne, stare, drewniane zabudowania gospodarcze i mieszkalne, znajdujące się obok tych nowoczesnych. Szlak prowadzi także częściowo dawnym traktem solnym, którym od czasów średniowiecznych, aż do połowy XVII wieku podążały kupieckie wozy z solą warzoną z miejscowej solanki. To także teren, gdzie w dniach 10-15 maja 1915 r. rozegrała się krwawa potyczka wojsk rosyjskich i austriackich, uczestniczących w zmaganiach zbrojnych I wojny światowej (1914-1918). Tereny wsi Sołonka i gminy Lubenia stanowiły wówczas głębokie zaplecze dla obydwu stron na tzw. froncie wschodnim w jego południowej części. Osią zbrojną zmagań były wówczas walki o twierdzę Przemyśl i Bitwa pod Gorlicami (1915 r.). W okresie II wojny światowej lasy sołońskie stanowiły bazę aktywnych działań ruchów partyzanckich i miejsce schronienia wielu ludzi przed niebezpieczeństwami okupacyjnymi.
Szlak solankowy liczy niespełna 4 km i można go przejść w spacerowym tempie w czasie 2 godzin, także przy użyciu kijków do nordic walking. Zimą może stanowić atrakcyjne wyzwanie dla miłośników narciarstwa biegowego.